Τα πρώτα επαγγελματικά βήματα στην αγαπημένη μου Καλαμπάκα. Αμέσως ο κόσμος με αγκάλιασε και ειδικά τα παιδιά – χωρίς καμιά υπερβολή – με λατρεία. Πιστεύω, χωρίς έπαρση, ότι οι σχέσεις στοργής που είχα, έχω και ελπίζω ότι θα έχω με τους μαθητές μου ξεπερνάει τα όρια της σχέσης δασκάλου-μαθητή. Κύρια φροντίδα μου είναι να βρω τρόπους με τους οποίους χέρι-χέρι να κάνω τα παιδιά πρώτιστα να αγαπήσουν και κατά συνέπεια να μάθουν αγγλικά!
Οι αρχές μου είναι:
1 Μπορούμε να μάθουμε στα παιδιά κάτι πολύ εύκολα όταν το κάνουμε παίζοντας, γελώντας, διασκεδάζοντας.
2 Πρέπει να μαθαίνουμε στα παιδιά πώς να μαθαίνουν (το πιο δύσκολο κομμάτι της εκπαίδευσης).
3 Το μάθημα δεν πρέπει να είναι «άκαμπτο» και «στεγνό» αλλά «ευλύγιστο» και γεμάτο «δροσία και χυμούς».
4 Το αμφίδρομο της σχέσης: τα παιδιά παίρνουν γνώσεις, τρόπους μάθησης αλλά και ο ευτυχής δάσκαλος παίρνει εικόνες αθωότητας, μάτια γεμάτα απορία για τον κόσμο, θαυμασμό και λατρεία.
5 Η αναπόφευκτη εμπορική χροιά του φρονιστηρίου σε καμία περίπτωση δεν επικαλύπτει τα προηγούμενα τέσσερα.
Ψυχαγωγικές Δραστηρότητες
Οι ψυχαγωγικές δραστηριότητες είναι αναπόσπαστο κομμάτι κάθε σχολικής χρονιάς. Πότε μια εκδρομή, πότε το τοπικό καρναβάλι, πότε μια έξοδος για φαγητό, πότε πρωτότυπα διασκεδαστικά αγωνίσματα (τσουβαλοδρομίες…) εμπνέουν το αίσθημα της ομαδικότητας στα παιδιά και τους δίνει την ευκαιρία να «δραπετεύσουν» από το φορτωμένο σχολικό τους πρόγραμμα.
Εφαρμόσαμε πρώτοι στην Καλαμπάκα (1992) την πρακτική εξάσκηση με τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών.